Αυτό ήταν το επίπεδο εξέλιξης των Μηχανών Περιωθήσεως έως την δεκαετία του '50, όταν η υδραυλική τεχνολογία κατέστησε δυνατή την υποκατάσταση των χειρο-κίνητων λοστών με ράουλα κινούμενα υδραυλικώς.

Το ράουλο κινούμενο με κατεύθυνση προς την κεφαλή της μηχανής, ωθεί το φύλλο βαθμιαία προς την επιφάνεια του καλουπιού, επιστρέφοντας και ξαναπιέζοντάς το επανειλημμένα από την αρχή, μέχρις ότου αυτό έλθει σε πλήρη επαφή με το καλούπι. Η εργασία αυτή δεν μπορεί συνήθως να γίνει σε μία μόνη φάση, διότι το φύλλο δεν θα αντέξει και θα σχισθεί.