Αυτή είναι η κλασική μορφή των Μηχανών Περιωθήσεως (Metal Spinning, Metall-Druecken), που χάρις στην υδραυλική δύναμη επέτρεψε την άνετη κατεργασία χα-λυβδοφύλλων έως 30 mm πάχους (και εν θερμώ έως 80 mm), διαμέτρου δε μέχρι και 4,5 μέτρων - κάτι που θα απαιτούσε διαφορετικά κολοσσιαίες πρέσσες.

Βαθειά κυάθια, που με μία πρέσσα θα χρειάζονταν πολλές φάσεις εξελάσεως και ενδεχομένως ενδιάμεσες ανοπτήσεις, σε μια Μηχανή Περιωθήσεως παράγονται με ένα μόνο δέσιμο. Τα χρησιμοποιούμενα δε καλούπια είναι χαμηλού κόστους (χυτά). Περιώθηση δεν γίνεται μόνον στον κοινό χάλυβα, αλλά και στον ανοξείδωτο, όπως βεβαίως και στο αλουμίνιο και στα κράματα χαλκού. Εκείνο που αδυνατεί όμως να επιτύχει η τεχνολογία της περιωθήσεως, είναι το κάθετο "τσάκισμα" του ανοξείδω-του χάλυβα - αυτό, μόνον η πρέσσα το επιτυγχάνει.

Στην κλασική τεχνολογία περιωθήσεως το φύλλο στρώνεται επάνω στο καλούπι χωρίς να μειώνεται το πάχος του σχεδόν καθόλου. Κατά συνέπειαν, ο δίσκος που θα χρησιμοποιηθή πρέπει να έχει την ίδια επιφάνεια με την επιφάνεια του προς παραγωγήν αντικειμένου, οπότε η διάμετρός του θα είναι μεγαλύτερη της διαμέτρου του αντικειμένου.